This Day in History: 1927-05-15
Na današnji dan, 15. maja 1927. u pobedi reprezentacije Jugoslavije nad Bugarskom (2:0) u Sofiji debitovao je legendarni jugoslovenski reprezentativac Ivan Bek (Yvan Beck).
Rođen 29. oktobra 1909. u Beogradu, od oca poreklom Nemca (porodica se 1871. preselila iz Vršca u Kragujevac) i majke Čehinje, „Ivica“ je odrastao na Čuburi u Beogradu, u kući u kojoj se isključivo govorilo srpski i razvijao patriotizam i velika ljubav prema domovini.
Počeo je da igra u BSK -Beograd, u kome je u sezoni 1925/26. sa svega 16 godina postao prvotimac i kao desna polutka i vođa navale na 50 zvaničnih utakmica postigao 51 gol! U želji da završi srednju školu, u proleće 1928. preseljava se u Šabac i igra za SK Mačvu ali iste godine odlazi u Francusku gde u dresu ekipe FC de Sete 6. maja 1928. postaje profesionalac. Osvojio je 1930. Kup Francuske postigavši na finalnoj utakmici protiv RC Paris (3:1) dva odlučujuća gola, a 1934. osvojio je “duplu krunu” – prvenstvo i kup u istoj sezoni. Još je igrao za SA Saint – Etienne i FC Nimes Olympique.
Uz tri utakmice za gradsku selekciju Beograda i jednu za „B“ – tim (1928), odigrao je i sedam utakmica za reprezentaciju Jugoslavije (1927-1931) i postigao pet golova. Debitovao je 15. maja 1927. u prijateljskom susretu protiv Bugarske (2:0) u Sofiji, na mestu desne polutke, a na Svetskom prvenstvu 1930. u Urugvaju odigrao je sve tri utakmice (Brazil 2:1, Bolivija 4:0 i u polufinalu protiv Urugvaja 1:6) i postigao tri gola (pobedonosni protiv Brazila i dva protiv Bolivije). Od nacionalnog tima oprostio se 25. oktobra 1931. protiv Poljske (3:6) u Poznanju, postigavši dva gola. Primivši francusko državljanstvo, odigrao je i pet utakmica u dresu „Trikolora“ (1935-1937).
Kad je tokom drugog svetskog rata u Francuskoj organizovan pokret otpora protiv fašističkih nemačkih okupatora, postao je komandant jednog odreda i uspešno ga vodio kroz brojne akcije.
Posle drugog svetskog rata lutao je iz mesta u mesto i i bio trener i vlasnik jednog bistroa. Nažalost, najbolje plaćeni profesionalac 1934. u Francuskoj, nije imao srećan životni završetak: obavljajući svoj težak svakodnevni posao dokera, raznoseći na biciklu ribu od brodova do prodavnica, pred početak leta 1963. podlegao je srčanom udaru na kaldrmi Seta. Sahranjen je na groblju „Le Pi” u Setu.
