Mihelčić Maksimilijan

Atletski građen, elastičan, neustrašiv u intervencijama i sa sjajnim instinktom, bio je ljubimac navijača i jedan od naših najboljih golmana izmedu dva svetska rata.

Počeo je da brani u Ljubljanskom ŽŠK Hermes, a proslavio se na golu zagrebačkog HŠK Gradanski u čijem je dresu osvajao državna prvenstva 1926. i 1928. Kao golman Građanskog, nasledio je u klubu i reprezentaciji slavnog Dragutina Friedricha i, uz Vrđuku, bio treći veliki golman reprezentacije Jugoslavije do 1930. godine.

Kad je 1934. napustio Građanski, branio je gol HŠK Spartak, kluba nameštenika zagrebačke Električne centrale.

Uz 20 utakmica za gradsku selekciju Zagreba, odigrao je i 18 utakmica za reprezentaciju Jugoslavije. Debitovao je 28. oktobra 1925. u susretu protiv Čehoslovačke (0:7) u Pragu, a poslednju utakmicu odigrao je 4. oktobra 1931. protiv Bugarske (2:3) u Sofiji za Balkanski kup.

Po zanimanju šofer, kad je pristupio Građanskom dobio je nameštenje u gradskoj službi i bio vozač tadašnjih gradonačelnika Zagreba. Posle drugog svetskog rata dve godine je bio trener omladinaca zagrebačkog Dinama.